Castellano - Catalán
tronar
verbo intransitivo
1 (haber truenos) tronar.
2 (causar ruido) retronar.
verbo intransitivo y verbo pronominal
3 figurat familiar (arruinarse) arruïnar-se.
verbo intransitivo
4 figurat familiar (despotricar) malparlar.
por lo que se pueda tronar, per si de cas; per un cas.
tronar con uno renyir; enemistar-se.
NOTA: Model de conj. [31], com contar .
Diccionari Manual castellano-catalán Vox © Larousse Editorial, SL